کد مطلب:162404
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:160
صفوان بن ادریس
ابوالبحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی، از شعراء شیعه ی اندلس بوده است. او به سال 561 ه.ق.متولد شده و به سال 598 ه.ق.درگذشته است.
1. سلام كأزهار الربی یتنسم
علی منزل منه الهدی یتعلم
2. علی مصرع للفاطمیین عیبت
لأوجهم فیه بدور و أنجم
3. علی مشهد لو كنت حاضر اهله
لعا ینت أعضاء النبی تقسم
4. مصارع ضجت یثرب لمصابها
وناح علیهن الحطیم و زمزم
5. و مكة والاستار و الركن والصفا
و موقف جمع و المقام المعظم [1] .
1. سلامی چون شمیم گلهای پاك بیابانها، بر سرزمینی كه هدایت از آنجا آموخته می شود.
2. بر قتلگاه فاطمی ها كه از (شرم) نور سیمایشان، ماه و ستارگان نهفته گردید.
3. بر شهادتگاهی كه اگر آنجا بودی می دیدی كه اعضای بدن پیامبر صلی الله علیه و آله را در آنجا پاره پاره می كنند.
4. رزمگاهی كه یثرب بر آنها فریاد زد و حطیم و زمزم بر آن نوحه سرایی كرده و گریستند.
5. و مكه و پرده ها و ركن و صفا و موقف و مقام با عظمت، بر آن اشك ریختند.
[1] ادب الطف، ج 4، ص 12.