کد مطلب:162404 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:160

صفوان بن ادریس
ابوالبحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی، از شعراء شیعه ی اندلس بوده است. او به سال 561 ه.ق.متولد شده و به سال 598 ه.ق.درگذشته است.



1. سلام كأزهار الربی یتنسم

علی منزل منه الهدی یتعلم



2. علی مصرع للفاطمیین عیبت

لأوجهم فیه بدور و أنجم



3. علی مشهد لو كنت حاضر اهله

لعا ینت أعضاء النبی تقسم



4. مصارع ضجت یثرب لمصابها

وناح علیهن الحطیم و زمزم



5. و مكة والاستار و الركن والصفا

و موقف جمع و المقام المعظم [1] .



1. سلامی چون شمیم گلهای پاك بیابانها، بر سرزمینی كه هدایت از آنجا آموخته می شود.

2. بر قتلگاه فاطمی ها كه از (شرم) نور سیمایشان، ماه و ستارگان نهفته گردید.

3. بر شهادتگاهی كه اگر آنجا بودی می دیدی كه اعضای بدن پیامبر صلی الله علیه و آله را در آنجا پاره پاره می كنند.

4. رزمگاهی كه یثرب بر آنها فریاد زد و حطیم و زمزم بر آن نوحه سرایی كرده و گریستند.

5. و مكه و پرده ها و ركن و صفا و موقف و مقام با عظمت، بر آن اشك ریختند.



[1] ادب الطف، ج 4، ص 12.